vrijdag 31 januari 2014

SodaStream, Scarlett Johansson, Oxfam en Palestijnse arbeiders

Scarlett Johansson koos ervoor boegbeeld te worden van de firma SodaStream, dat de Israelische bezettingspolitiek steunt. Ze was ook ´ambassadeur´ van Oxfam en stapte daar uiteindelijk op, na breed discussie en publicitaire druk.

Ze had gesteld dat SodaStream Palestijnse arbeiders en zo 'de vrede' hielp. En vergat dat zelfs als de  Palestijnse arbeiders in de nederzettingen prachtige arbeidsrechten zouden hebben dat hun arbeid dan nog de verdere kolonisatie helpt en dus hun verdere verdrijving. Haar argumentatie is ook wel in Nederland te horen bij maatschappelijke en politieke groepen die de Israelische kolonisatiedaden steunen. Eigenlijk stellen ze: hoe meer nederzettingen hoe beter voor Palestijnse arbeiders en hoe beter voor 'vrede'. Een sprookje.......
 
Zie verder hier: WhoProfits?: Palestinian workers in settlements

En over de casus Scarlet Johansson: Oxfam accepts resignation Scarlett Johansson

plus Electronic Intifada: Scarlett Johansson quits Oxfam


En End The Occupation (USA): .... Rafeef Ziadah, a spokesperson with the Palestinian BDS National Committee, a coalition of Palestinian civil society organisations, said: "Scarlett Johansson has abandoned her reputation as a progressive celebrity in exchange for the check that accompanies becoming the new face of Israeli apartheid. Just like the few artists who played Sun City during South African apartheid, Johansson will be remembered for having stood on the wrong side of history." ...

woensdag 29 januari 2014

VN-rapport over uitdrogen Palestijnen door Israelische bedrijven

Het Israelische nationale waterbedrijf Mekorot (*) ondermijnt voor Palestijnen de toegang tot water, aldus een nieuw rapport van de Raad voor de Mensenrechten van de VN.
 .
Het rapport meldt dat waterboringen door Mekorot en het agro-industriële bedrijf Mehadrin in de bezette Jordaanvallei het opdrogen veroorzaakten van Palestijnse waterbronnen. Ongeveer 80 procent van al het er opgepompte water gaat naar Israel en de illegale nederzettingen.

Zie verder: Israeli water firm drying Palestinian springs

'The World Health Organization recommends that each individual should have access to 100 liters of water per day. Israeli settlers in the West Bank typically consume 400 liters per day, the report states, while Palestinians have to make do with just 73 liters or, in the case of Palestinian Bedouins, as little as 10 liters.'

'According to the new report, companies active in the settlements are fully aware that they are abusing international law and contributing to violations of human rights.
 
Industrial parks in settlements, such as Barkan and Mishor Adumim, are criticized for enticing firms to the settlements with tax sweeteners and by emphasizing how Palestinians are paid lower wages than Israeli workers. Economic activities in these zones are growing, the mission adds.

The mission also notes that a number of banks provide mortgages for homebuyers and special loans for building projects in settlements. In some cases, the banks are physically present there.

It also states that Israel labels all its export products as originating from Israel, including those wholly or partially produced in settlements. Some companies operating in settlements have been accused of hiding the original place of production of their products. This poses problems for the customs authorities of other countries, as well as raising issues in relation to consumers’ right to information.

The mission urges private companies to cease operating in the settlements. 
 
The report should prove useful for activists pushing for boycott, divestment and sanctions against Israel. It states plainly that firms active in the settlements are facilitating abuses of human rights.'


(*) Waterbedrijf Vitens stopte in december de samenwerking met Mekorot, zoals ruim in de media kwam.

vrijdag 17 januari 2014

Directeur pensioenfonds PFZW over beleggingen in Israel

Hartstocht, wanhoop en een belegging in vijf banken, 10-1-2014 
De afgelopen dagen was er in de media veel te doen over onze beleggingen in Israël. Daardoor stond bij ons de telefoon roodgloeiend. Het ging er stevig aan toe. Wat was er precies aan de hand?
 
Begin deze week meldde een Israëlische krant dat PGGM, die onze beleggingen uitvoert, alle aandelen in een vijftal banken uit Israël had verkocht. De reden: we willen niet langer beleggen in deze banken, omdat de banken de bouw van nederzettingen in de Palestijnse gebieden financieren.
 
Het bericht in de buitenlandse krant werd direct opgepikt door de Nederlandse media. Dat hebben we geweten. We werden niet alleen platgebeld door journalisten, maar kregen ook heel veel reacties van onze deelnemers en van anderen. Mensen die het hartstochtelijk eens waren met het besluit om niet langer te beleggen in de banken. Én mensen die ons net zo hartstochtelijk vertelden het een volstrekt verkeerd besluit van ons te vinden. Het was het één, óf het ander. Een geluid dat er een beetje tussenin zit, heb ik de afgelopen dagen nauwelijks gehoord.
 
Ongelooflijke geschiedenissen
De hartstocht laat zien hoe diep het Israëlisch-Palestijnse conflict geworteld is. Ik kan, ook al is de afstand groot, wel meevoelen met die harstocht van beide kanten. De ongelooflijke geschiedenissen die aan het conflict vooraf gingen maken de gevoeligheden extreem groot en de standpunten rotsvast. Dat geeft weinig hoop op een spoedige structurele en vreedzame oplossing. Tussen al die ingewikkeldheden spelen zich ondertussen jaar in jaar uit, ieder dag opnieuw, kleine en grote menselijke drama’s af.
 
Nuance
De felheid, hartstocht en wanhoop waarmee het conflict gepaard gaat, lenen zich slecht voor nuance en gematigdheid. Toch is ons besluit om nu te stoppen met de beleggingen in de Israëlische banken, niet uit te leggen zonder die nuance op te zoeken. Ik doe graag een poging te vertellen hoe het zover gekomen is.
 
Wij worden al een aantal jaren op dit onderwerp aangesproken door organisaties zoals Cordaid, ICCO, IKV PaxChristi, Oxfam-Novib, Werkgroep Keerpunt en het Nederlands Palestina Komite. Voor een aantal van deze partijen verzorgen we toevallig ook de pensioenen. De kritiek is steeds dat wij niet zouden moeten beleggen in bedrijven die actief zijn in de Palestijnse bezette gebieden. Die kritiek trekken wij ons aan, omdat één van de inspiratiebronnen van ons beleid voor verantwoord beleggen bestaat uit het internationale recht. En buiten Israël is vrijwel iedereen in de wereld het erover eens dat de politiek van het bouwen van Israëlische nederzettingen in bezet Palestijns gebied, niet voldoet aan dat internationale recht.
 
Gesprekken
Maar liever dan alleen maar schone handen houden, gebruiken we de macht van het geld om zaken ten goede te keren waar dat mogelijk en zinvol is. Daarom bleven we de afgelopen jaren beleggen in de betrokken banken en zijn we al sinds 2010 met ze in gesprek. Het doel van die gesprekken is enerzijds het achterhalen van de feiten. Anderzijds proberen we de bedrijven te bewegen tot een meer verantwoord beleid. Nadat in eerste instantie drie van de betrokken vijf banken niet met ons wilden praten, lukte dat na stevig aandringen wel. Dat was goed nieuws en gaf hoop. De afgelopen jaren zijn vervolgens verschillende intensieve gesprekken met de banken gevoerd. Dat deden we vaak samen met andere grote Nederlandse en buitenlandse beleggers.
 
Onmogelijk
Naarmate de gesprekken vorderden, werd ons langzaamaan steeds duidelijker dat de banken hun beleid niet wilden of konden veranderen. Want in hun ogen, en in de ogen van de Israëlische wet, doen zij niets verkeerds. Sterker nog, de banken mógen van de wet niet eens weigeren om huizen van kolonisten in de nederzettingen te financieren. Ze kunnen dus in feite onder de huidige omstandigheden niet anders. Maar de consequentie is dat wij, die ons richten op het internationale recht, niet anders kunnen dan onze beleggingen in deze banken te beëindigen.
 
We blijven beleggen in Israël
Ik vind het van belang te benadrukken dat dit besluit is wat het is. Voor- en tegenstanders van ons besluit hebben soms de neiging het in hun eigen voordeel uit te leggen. Maar het is niet meer en niet minder dan het volgende: we stoppen met onze belegging in vijf Israëlische banken. We beleggen gewoon in andere Israëlische bedrijven, en dat blijven we doen. Want niet het land waar een bedrijf staat of vandaan komt doet er toe, maar de vraag of het, ook in internationaal perspectief, verantwoord opereert.
 
Peter Borgdorff
Directeur PFZW
 

vrijdag 10 januari 2014

Pensioenfonds PGGM stopt met belegging in Israëlische banken

De Nederlandse pensioenverzekeraar PGGM stopt met beleggingen in vijf Israëlische banken omdat deze de bouw van Israëlische nederzettingen in de bezette Palestijnse gebieden op de Westelijke Jordaanoever financieren.
Zie verder de NRC, de Volkskrant en Trouw.



Reclame voor hypotheken van Bank Leumi in de nederzetting Tzofim (Foto Who Profits)









Zie ook Abu Pessoptimist over de PGGM-stap

In vervolg veel commotie: zie het NOS-journaal, waarin Israel uitgebreid aan het woord komt en (journalistiek merkwaardig) van Palestijnse kant niemand.
En Israel ontbiedt ambassadeur Nederland meldt NU.nl.

Er komt een Kamerdebat komende week.