Zachte heelmeesters maken stinkende wonden, dat is bekend.
Daaraan moest ik denken toen ik weer eens ergens iets las over de harde en voortvarende aanpak van - deed men ooit iets illegaals of had men daarmee te maken? - de horeca.
Bij verdenking reeds kreeg men geen horeca-vergunning.
Er is immers een wet, de wet BIBOP (*)
Hoe anders gaat het bij enige relatie met de (alle illegaal, en al heel erg lang) nederzettingen in de door Israel bezette gebieden.
Gewoon zaken doen, en anders eindeloos overleg over mits en hoe en of , enzovoorts........
Liefst stilhouden, geen ' gezeur'.
Eigenlijk is er wel begrip voor - deze - illegale zaken, in bepaalde kringen dan ....
Waarom is de of een wet BIBOP (*) nog niet van toepassing voor ' nederzettingenhandel' ?
Enig idee?
WL
(*) www.justis.nl/producten/bibop/wet-bibop
maandag 23 januari 2017
donderdag 19 januari 2017
De MENA-werkconferentie, nog wat
Nog wat observaties van Ton van der Scheer over de MENA-conferentie
MENA staat voor Middle East and Northern Africa.
MENA staat voor Middle East and Northern Africa.
Over het verloop van de conferentie, en met name de workshop Business and
Human Rights in Palestina. Alleen het feit dat deze workshop in het programma
was opgenomen, was voor mij reden om aan de conferentie deel te nemen. Al moet
ik erkennen dat het goed is dat de FNV ook aandacht besteed aan vakbonden in
andere Arabischtalige landen in de MENA-regio.
Ik was al vroeg aanwezig en
raakte toevallig in gesprek met de dagvoorzitter Ali Gündüz. Ik sprak met hem
over de Palestinawerkgroep en mijn vrees dat Palestina te weinig aandacht zou
krijgen, omdat het eerste dagdeel geen spreker over Palestina stond
geprogrammeerd. Hij stelde mij enigszins gerust omdat de eerste spreker Mustafa
Tlili dit ook aan de orde zou stellen. En dat gebeurde ook inderdaad op uitstekende
wijze. Hij draaide er niet omheen en had harde kritiek op Israël (*).
In de workshop was er vanuit
vrijwel alle deelnemers veel support voor de Palestijnse zaak. Het standpunt
dat de bezetting van de Palestijnse gebieden strijdig is met VN-resoluties en
internationaal recht en dat mensenrechten en dus ook vakbondsrechten door
Israël werden geschonden, werd breed gedragen en onrechtmatig genoemd. Ook de
voorzitter van de workshop Coen van der Veer deelde dat standpunt. Op grond
daarvan waren de deelnemers aan de workshop het erover eens desinvesteren in
(niet Palestijnse) economische activiteiten in bezet gebied geboden is.
Naast mij waren er nog enkele
deelnemers aan de workshop die dit een goed standpunt vinden, maar dat de FNV
meer kan en moet doen. Om activiteiten uitsluitend te beperken tot het
uitbesteden aan leden in de sectoren om in voorkomend geval hun bedrijfsleiding
te wijzen maatschappelijk verantwoord ondernemen en eventuele economische
activiteiten niet aan te gaan of te stoppen, ontslaat de FNV (het bestuur) van
eigen verantwoordelijkheid om actief uitvoering te geven aan beleid wat erop
gericht is te bezetting te beëindigen. In de verslagen van de bezoeken aan
Palestina, zowel van de kaderleden als de bestuursvoorzitters, heeft de
Palestina een scala aan mogelijke activiteiten genoemd, zoals het beïnvloeden
van politiek en bedrijfsleden en internationale vakbondsplatforms zoals de EVV.
Dit sluit ook aan bij het beleid van o.a. de ITUC en PSI, waaraan de FNV (al
of niet als ABVAKABO) zich aan geconformeerd hebben.
Ik kon daarom niet nalaten om
bezwaar te maken tegen de samenvatting die Coen van der Veer formuleerde
als resultaat van de workshop, omdat hij daarbij de activiteiten juist wel
beperkte tot beïnvloeding bedrijven door de daarin werkende FNV-leden.
Ton van der Scheer
-----------------------
(*)
Navraag bij Mustapha Tlili leverde op 31/1 dit citaat op:
'Netanyahu is acting currently for a Jewish state: it is a racist vision on the solution of 2 states'.
-----------------------
(*)
Navraag bij Mustapha Tlili leverde op 31/1 dit citaat op:
'Netanyahu is acting currently for a Jewish state: it is a racist vision on the solution of 2 states'.
De FNV-MENA-werkconferentie, vervolg in beelden
 |
| Coen vd Veer, vz discussie over BDS |
 |
| Banner Palestina-werkgroep |
 | |||||||
| Palestijnse vakbondsposter 'Freedom for Palestine" |
woensdag 18 januari 2017
Speech van Ghada Abu Ghalyoun op de MENA-werkconferentie 17 januari
Hierna (*) de speech van Ghada Abu Ghalyoun van de PGFTU (de Palestijnse vakbeweging), ingebracht in de workshop over Palestina op verzoek van de Palestina-werkgroep tijdens de MENA-werkconferentie die op 17 januari 2017 in Utrecht plaatsvond. Zij mocht helaas niet komen, nu.
De conclusies waren
1 - er was overeenstemming over het principe: "economische activiteiten van bedrijven in de bezette gebieden zijn onrechtmatig"
2 - dus ook overeenstemming over wat we willen bereiken: bedrijven moeten desinvesteren
3 - en we moeten nog verder discussiëren over de strategie van de FNV hoe we dat willen bereiken.
- Er was dus een goede globale aanzet in de drukbezochte workshop-discussie over BDS o.l.v. Coen van der Veer (zaken daar doen is onrechtmatig), en wij hopen snel met de PGFTU in een Palestina-conferentie verder te kunnen praten.
- Het spreekt verder uiteraard vanzelf dat over de uitvoering van BDS in overleg met de PGFTU moet worden overlegd; 'conversie' immers gaat altijd zoals eerder ook bij militaire productie (werkgelegenheid). Tevens werd dus gesproken over diverse vormen om de Palestijnse economie te versterken.
- Verder heeft en houdt de FNV uiteraard een zelfstandige verantwoordelijkheid, gegeven de FNV-MO-nota uit 2003 (zie op deze site in de rechterkolom).
- En er is veel internationaal recht; bijvoorbeeld ook het Internationaal Gerechtshof in ons eigen Den Haag, op 9 juli 2004, en de VN-veiligheidsraad eind 2016.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
(*)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Speech van Ghada Abu Ghalyoun van de PGFTU
Comrades, Brothers, sisters
On behalf of Palestine General Federation of Trade Unions (PGFTU )and the Palestinian workers, I would like to thank you for giving us this chance to have this speech although we are not invited to this event. But we are sure of your concern to assist the Palestinian workers and the Palestinian people in whole.
Please, allow me today to express the gratitude of my colleagues, workers, and Palestinian people to everyone who has contributed to alleviating the sufferings of our people and all the oppressed people everywhere.
Sisters and Brothers,
We are living under occupation which makes the situation of workers in Palestine is extremely worrying. The Israeli provocative measures we are facing today are many as: Closure, banning of free movement, collective punishment, illegal apartheid wall inside the Palestinian lands, checkpoints, destroying of public and private infrastructures, continuous expanding of illegal Israeli settlements, making products with stolen natural resources on the land of the Palestinian people, high percentages of unemployment and poverty. The Israeli occupation humiliates millions of Palestinians, robs them of meaningful citizenship, and violates their human rights on a daily basis.
Sisters and Brothers,
What I want to address today is the silent sufferings of our workers, of the countless children that spend their nights hungry, of the families that live on one meal a day.
Today, the Palestinian workers are struggling day and night to earn the daily living for their families and to improve the conditions of their work.
They fight to build their free, democratic, and independent trade union movement. We are still fighting to stay in our homeland and to end the occupation of our land, air, water, and identity.
Our workers are being used and abused at Israeli settlements and industrial areas by brokers who only pay them a small portion of their wages. Most of the workers have been left with no option but to seek temporary work in the nearby illegal settlements with miserable conditions.
Sisters and Brothers,
This is our bitter reality. The Palestinian labor movement is calling for a united international position that will end the illegal and illegitimate occupation of our land against international law.
Given that all forms of international intervention and peace-making have until now failed to convince or force Israel to comply with humanitarian law, to respect fundamental human rights and to end its occupation and oppression of the people of Palestine.
From here we appeal you to pressure your respective states to impose embargoes and sanctions against Israel for the sake of justice and genuine peace.
We as unions shall continue to be on our people side fighting for the respect of the inalienable rights of the Palestinian People, for the compliance with international law.
We know well that we are not alone in this fight! We wish you to be in the Palestinian People’s side in their fight for self-determination and defence of their rights, whilst condemning the brutal occupation and repression by Israel, the looting of their natural resources, the denial of their elementary rights and freedom, such as the right to water, to work, to schooling, to health, to sovereignty, to independence, in one word, to Life!
It is quite simple. Without democracy, without being able to build a modern State, there can be no workers’ rights. The recognition of our right to self-determination is a necessary for economic and social development and the emergence of the real labour legislation that we want so badly. Believe me, when every morning your mind is focused on the fear that you might not get through a check-point, it can be difficult to summon up the enthusiasm to campaign for a labour code that guarantees your rights in relation to your employers. Your concerns are elsewhere…Without a State, without security, what future can the Palestinians look forward to?
At a minimum, therefore, anyone who believes in the principle of self-determination must be in solidarity with Palestinian demands to boycott Israeli firms working on colonized lands, and to impose sanctions on analogy with the principle that supported sanctions on South Africa during the apartheid years. If those sanctions were not anti-white, but anti-racist, then sanctions against Israel are not anti-Semitic or anti-Jewish, but anti-colonial.
Yes there is an international movement of conscience against the Israeli government's endless breaches of international and humanitarian law that are very well documented on a daily basis .
All of the non-violent punitive measures should be maintained until Israel meets its obligation to recognize the Palestinian people's inalienable right to self-determination and fully complies with the precepts of international law by:
1. Ending its occupation and colonization of all Arab lands and dismantling the Wall.
2. Recognizing the fundamental rights of the Arab-Palestinian citizens of Israel to full equality;
3. Respecting, protecting and promoting the rights of Palestinian refugees to return to their homes and properties as stipulated in UN resolution 194.
4. Boycotting of the Israeli Settlements and their Products. A boycott of the Israeli settlements and their products sends a clear, targeted message to the Israeli government, public and their supporters.
Such a campaign would express clear opposition to the settlement enterprise in the OPT, one of the primary obstacles to a resolution of the conflict.
We know well that we are not alone in this fight.
With your support we hope that we can end the sufferings of our people and our workers by creating a comprehensive and just peace.
Thank you for your attention.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Het programma
120117
FNV “welke rol voor de vakbeweging in het Midden-Oosten en Noord-Afrika”
Werkconferentie
10.00 uur: Opening zaal
10.30 uur: Opening door vicevoorzitter FNV Catelene Passchier
10.45 uur: Inleiding door dagvoorzitter Ali Gündüz
11.00 uur: Ontwikkeling van de vakbeweging in het Midden-Oosten en Noord-Afrika en het belang voor de democratisering - Mustafa Tlili, Executive Secretary ATUC
11.20 uur: Vervoersbonden in de MENA regio – Hoe het allemaal begon.. - Bilal Malkawi, Regional Director Arab world ITF
11.40 uur: koffiepauze
12.00 uur: Vakbonden in Marokko: uitdagingen en kansen - Boulberj Lahoucine, FNSA
12.20 u : Lunchpauze
13.15 uur: Korte inleiding/toelichting thema’s
13.30 uur: Workshops:
1) Versterken vakbonden en erkenning vakbondsrechten in de regio (Bilal Malkawi, Mustafa Tlili – Annie van Wezel)
2) Leefbaar loon in de regio (Mohamed Dahmani – Maadey Meuleman)
3) Empowerment van vrouwen / positie van vrouwen verankeren in de vakbondsstructuren (Anneke van Wezel, kaderleden vrouwencomité FNSA – Celil Coban)
4) Business and Human Rights in Palestina (Coen van der Veer – Lucia van Westerlaak)
15.45 uur : Pauze / verzamelen aanbevelingen
16.00 uur: Terugkoppeling uit workshops Samenvatting door dagvoorzitter
16.30 uur: Afsluiting
De conclusies waren
1 - er was overeenstemming over het principe: "economische activiteiten van bedrijven in de bezette gebieden zijn onrechtmatig"
2 - dus ook overeenstemming over wat we willen bereiken: bedrijven moeten desinvesteren
3 - en we moeten nog verder discussiëren over de strategie van de FNV hoe we dat willen bereiken.
- Er was dus een goede globale aanzet in de drukbezochte workshop-discussie over BDS o.l.v. Coen van der Veer (zaken daar doen is onrechtmatig), en wij hopen snel met de PGFTU in een Palestina-conferentie verder te kunnen praten.
- Het spreekt verder uiteraard vanzelf dat over de uitvoering van BDS in overleg met de PGFTU moet worden overlegd; 'conversie' immers gaat altijd zoals eerder ook bij militaire productie (werkgelegenheid). Tevens werd dus gesproken over diverse vormen om de Palestijnse economie te versterken.
- Verder heeft en houdt de FNV uiteraard een zelfstandige verantwoordelijkheid, gegeven de FNV-MO-nota uit 2003 (zie op deze site in de rechterkolom).
- En er is veel internationaal recht; bijvoorbeeld ook het Internationaal Gerechtshof in ons eigen Den Haag, op 9 juli 2004, en de VN-veiligheidsraad eind 2016.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
(*)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Speech van Ghada Abu Ghalyoun van de PGFTU
Coordinator of mutual project of Palestinian and Belgium
project
Comrades, Brothers, sisters
On behalf of Palestine General Federation of Trade Unions (PGFTU )and the Palestinian workers, I would like to thank you for giving us this chance to have this speech although we are not invited to this event. But we are sure of your concern to assist the Palestinian workers and the Palestinian people in whole.
Please, allow me today to express the gratitude of my colleagues, workers, and Palestinian people to everyone who has contributed to alleviating the sufferings of our people and all the oppressed people everywhere.
Sisters and Brothers,
We are living under occupation which makes the situation of workers in Palestine is extremely worrying. The Israeli provocative measures we are facing today are many as: Closure, banning of free movement, collective punishment, illegal apartheid wall inside the Palestinian lands, checkpoints, destroying of public and private infrastructures, continuous expanding of illegal Israeli settlements, making products with stolen natural resources on the land of the Palestinian people, high percentages of unemployment and poverty. The Israeli occupation humiliates millions of Palestinians, robs them of meaningful citizenship, and violates their human rights on a daily basis.
Sisters and Brothers,
What I want to address today is the silent sufferings of our workers, of the countless children that spend their nights hungry, of the families that live on one meal a day.
Today, the Palestinian workers are struggling day and night to earn the daily living for their families and to improve the conditions of their work.
They fight to build their free, democratic, and independent trade union movement. We are still fighting to stay in our homeland and to end the occupation of our land, air, water, and identity.
Our workers are being used and abused at Israeli settlements and industrial areas by brokers who only pay them a small portion of their wages. Most of the workers have been left with no option but to seek temporary work in the nearby illegal settlements with miserable conditions.
Sisters and Brothers,
This is our bitter reality. The Palestinian labor movement is calling for a united international position that will end the illegal and illegitimate occupation of our land against international law.
Given that all forms of international intervention and peace-making have until now failed to convince or force Israel to comply with humanitarian law, to respect fundamental human rights and to end its occupation and oppression of the people of Palestine.
From here we appeal you to pressure your respective states to impose embargoes and sanctions against Israel for the sake of justice and genuine peace.
We as unions shall continue to be on our people side fighting for the respect of the inalienable rights of the Palestinian People, for the compliance with international law.
We know well that we are not alone in this fight! We wish you to be in the Palestinian People’s side in their fight for self-determination and defence of their rights, whilst condemning the brutal occupation and repression by Israel, the looting of their natural resources, the denial of their elementary rights and freedom, such as the right to water, to work, to schooling, to health, to sovereignty, to independence, in one word, to Life!
It is quite simple. Without democracy, without being able to build a modern State, there can be no workers’ rights. The recognition of our right to self-determination is a necessary for economic and social development and the emergence of the real labour legislation that we want so badly. Believe me, when every morning your mind is focused on the fear that you might not get through a check-point, it can be difficult to summon up the enthusiasm to campaign for a labour code that guarantees your rights in relation to your employers. Your concerns are elsewhere…Without a State, without security, what future can the Palestinians look forward to?
At a minimum, therefore, anyone who believes in the principle of self-determination must be in solidarity with Palestinian demands to boycott Israeli firms working on colonized lands, and to impose sanctions on analogy with the principle that supported sanctions on South Africa during the apartheid years. If those sanctions were not anti-white, but anti-racist, then sanctions against Israel are not anti-Semitic or anti-Jewish, but anti-colonial.
Yes there is an international movement of conscience against the Israeli government's endless breaches of international and humanitarian law that are very well documented on a daily basis .
All of the non-violent punitive measures should be maintained until Israel meets its obligation to recognize the Palestinian people's inalienable right to self-determination and fully complies with the precepts of international law by:
1. Ending its occupation and colonization of all Arab lands and dismantling the Wall.
2. Recognizing the fundamental rights of the Arab-Palestinian citizens of Israel to full equality;
3. Respecting, protecting and promoting the rights of Palestinian refugees to return to their homes and properties as stipulated in UN resolution 194.
4. Boycotting of the Israeli Settlements and their Products. A boycott of the Israeli settlements and their products sends a clear, targeted message to the Israeli government, public and their supporters.
Such a campaign would express clear opposition to the settlement enterprise in the OPT, one of the primary obstacles to a resolution of the conflict.
We know well that we are not alone in this fight.
With your support we hope that we can end the sufferings of our people and our workers by creating a comprehensive and just peace.
Thank you for your attention.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Het programma
120117
FNV “welke rol voor de vakbeweging in het Midden-Oosten en Noord-Afrika”
Werkconferentie
10.00 uur: Opening zaal
10.30 uur: Opening door vicevoorzitter FNV Catelene Passchier
10.45 uur: Inleiding door dagvoorzitter Ali Gündüz
11.00 uur: Ontwikkeling van de vakbeweging in het Midden-Oosten en Noord-Afrika en het belang voor de democratisering - Mustafa Tlili, Executive Secretary ATUC
11.20 uur: Vervoersbonden in de MENA regio – Hoe het allemaal begon.. - Bilal Malkawi, Regional Director Arab world ITF
11.40 uur: koffiepauze
12.00 uur: Vakbonden in Marokko: uitdagingen en kansen - Boulberj Lahoucine, FNSA
12.20 u : Lunchpauze
13.15 uur: Korte inleiding/toelichting thema’s
13.30 uur: Workshops:
1) Versterken vakbonden en erkenning vakbondsrechten in de regio (Bilal Malkawi, Mustafa Tlili – Annie van Wezel)
2) Leefbaar loon in de regio (Mohamed Dahmani – Maadey Meuleman)
3) Empowerment van vrouwen / positie van vrouwen verankeren in de vakbondsstructuren (Anneke van Wezel, kaderleden vrouwencomité FNSA – Celil Coban)
4) Business and Human Rights in Palestina (Coen van der Veer – Lucia van Westerlaak)
15.45 uur : Pauze / verzamelen aanbevelingen
16.00 uur: Terugkoppeling uit workshops Samenvatting door dagvoorzitter
16.30 uur: Afsluiting
maandag 16 januari 2017
Directeur Dar Assalam ziekenhuis, Gaza, "Dit jaar is cruciaal voor Gaza"
https://rightsforum.org/nieuws/dit-jaar-is-cruciaal-voor-gaza
"Dit jaar is cruciaal voor Gaza"
Interview, 16 januari 2017
Hij
maakte de verwoestende aanval op Gaza door het Israëlische leger in de
zomer van 2014 van dichtbij mee. Zijn ziekenhuis in Khan Yunis stond
temidden van door Israël gebombardeerde en beschoten doelen. Mohammed
Yassin al-Astal (1978), directeur van het Dar Assalam ziekenhuis in Khan
Yunis en gynaecoloog, vertelt, tijdens zijn bezoek aan Nederland, hoe
de situatie sindsdien is verslechterd. Ondertussen zet hij alle zeilen
bij om zijn ziekenhuis draaiende te houden. “Ik denk dat de mensen in
Nederland zich zouden moeten voorstellen hoe het is als zoiets in hun
land zou gebeuren.”
Door Erik Prins
Al-Astal
kan zich nog goed herinneren hoe hij op een dag werd gebeld door het
Israëlische leger: “Wij kregen een telefoontje van het Israëlische
leger, dat ons ziekenhuis dreigde te bombarderen. ‘Binnen tien minuten
moeten jullie het ziekenhuis evacueren.’ Tien minuten! Uit
verantwoordelijkheid voor de patiënten kon ik niet anders dan hen te
dwingen weg te gaan. Maar een klein groepje artsen en verplegers
weigerden te evacueren. Wij bleven met z’n vijven achter. Het gaat
uiteindelijk om het leven van patiënten. Maar als het om mijn eigen
leven was gegaan, had ik dat niet gedaan,” aldus al-Astal.
“We bleven nog een tijd operationeel, maar tegen het einde van de oorlog werd het erg moeilijk door de bombardementen rond het ziekenhuis en moesten we dicht.”
Tweeënhalf jaar na de desastreuze aanval op de Gazastrook is de situatie nog altijd dramatisch. Door de blokkade, opgelegd door Israël [en in mindere mate Egypte], wordt de broodnodige wederopbouw vertraagd, komen essentiële spullen de grens niet over en worden 1.9 miljoen mensen gevangen gehouden in wat ook wel de ‘grootste openluchtgevangenis ter wereld’ wordt genoemd. Meer dan 70 procent van de bevolking is afhankelijk van internationale hulp en 95 procent van het water is ongeschikt voor menselijke consumptie. De gezondheidszorg gaat gebukt onder grote tekorten.
“De toestand in de gezondheidszorg is verschrikkelijk. Meer dan zestig procent van de essentiële medicijnen zijn niet op voorraad. Dit zijn medicijnen die elk land op voorraad moet hebben in geval van nood. Vooral narcosemiddelen, die essentieel zijn om operaties te kunnen uitvoeren.”
Al-Astal beschuldigt Israël ervan bewust medicijnen te blokkeren, zodat de Gazanen nooit kunnen beschikken over een voorraad. “De Israëliërs willen niet dat wij een voorraad medicijnen hebben. Ze zorgen ervoor dat wij altijd tekort hebben aan cruciale spullen. Maar een nieuwe oorlog kan op ieder moment beginnen. Als je dan geen voorraad hebt, heb je gewonden niets te bieden. Wanneer je deze medicijnen niet toelaat, speel je met de levens van patiënten.”
Door een tekort aan elektriciteit – inwoners van Gaza hebben slechts zo’n vier uur per etmaal stroom – zijn ziekenhuizen afhankelijk van generatoren die op diesel lopen. En juist daaraan is ook een tekort. Al-Astal ziet ook hier een bewuste collectieve straf die Israël de Gazanen oplegt. “Het elektriciteitstekort is eenvoudig op te lossen. Maar Israël wil het zo houden. Israël wil niet dat wij een normaal leven leiden.”
Al-Astal spreekt van “erg lange wachtlijsten” in de overheidsziekenhuizen, waardoor patiënten meer dan een jaar moeten wachten op een operatie, wat hen blootstelt aan tal van gevaren.
Tot overmaat van ramp is de blokkade van de Gazastrook het afgelopen jaar weer aangescherpt, met strengere Israëlische invoerrestricties en minder mensen die Gaza uit mogen om elders te worden behandeld, vaak onder het mom van ‘veiligheid’. Volgens de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) is het aandeel patiënten dat geen of te laat een vergunning kreeg van de Israëlische autoriteiten om in de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem of Israël behandeld te worden, gestegen van 7.5% in 2012 naar 34 procent in oktober 2016, het dieptepunt in zeven jaar. Zelfs wanneer een vergunning weken van te voren wordt aangevraagd, krijgen patiënten pas op de avond voor de afspraak te horen dat de vergunning is verleend. Geen vergunning is geen afspraak en dus geen medische zorg.
Maar er is meer aan de hand. De de Palestijnse Autoriteit en Hamas hebben, volgens al-Astal, het ministerie van Gezondheid in Gaza de afgelopen drie jaar niet voorzien van een toereikend budget. “Ze hebben de medische situatie in Gaza ernstig genegeerd. De medicijnen die de regering stuurt, dekken slechts 10 tot 15 procent van wat nodig is. Medewerkers van regeringsziekenhuizen hebben de afgelopen drie jaar slechts 40 procent van hun salaris gekregen.”
Al-Astal en zijn personeel proberen het beste ervan te maken. Hij is optimistisch “Ik geef niet op. Druk een Palestijn in de hoek en hij komt altijd met een alternatief. Mijn hoop is dat we op een dag onze rechten terugkrijgen, al zal dat even duren.”
Door middel van het Poor Patients Fund financiert al-Astals ziekenhuis medicijnen en operaties voor arme patiënten. “65 procent van de Gazanen leeft onder de armoedegrens. Wij hopen op meer financiering van dit fonds dat ons in staat stelt de vele arme patiënten in Gaza te blijven helpen.” Voor het fonds is het ziekenhuis voor 80 procent afhankelijk van steun uit het buitenland.
Met door Nederlandse donateurs gefinancierde zonnepanelen kan het ziekenhuis operationeel blijven en veel diesel besparen. “Als medische faciliteit moeten wij draaiende blijven. De zonnepanelen hebben ons erg geholpen onze hulp te blijven bieden aan patiënten en hebben ons al zo’n 250.000 dollar aan diesel bespaard. Onze prioriteit is met steun van Nederland de rest van de zonnepanelen te installeren.”
Daarnaast is er geld nodig voor medische apparatuur als CT-scans.
Terwijl deze hulp van buiten erg welkom is – en in deze tijden van levensbelang – is het geen oplossing voor de oorzaak van de humanitaire ramp in de Gazastrook: de blokkade die door de Verenigde Naties als illegaal wordt beschouwd.
“De blokkade, zowel van Israël als van Egypte, moet worden opgeheven, want wat er nu gaande is, is inhumaan. 2017 zal dan ook cruciaal zijn voor Gaza. Als er niets verandert in Gaza, stort de maatschappij in. Waar in de vorige oorlogen een kleine minderheid van Hamasleden tegen Israël vocht, zullen in dat geval 2 miljoen Gazanen zich tegen Israël keren.”
Al-Astal vraagt Nederlanders zich in te leven in de situatie van de Palestijnen. “Probeer je eens voor te stellen wat de Palestijnen meemaken en stel je voor hoe het is als in Nederland gebeurt wat nu in Gaza gaande is. Laat je informeren door verschillende media die niet alleen het Israëlische verhaal vertellen, zodat je begrijpt wat er werkelijk gebeurt en hoe onrechtvaardig het is dat de Palestijnen na zeventig jaar nog steeds moeten strijden. Begrijp dat wij geen terroristen zijn. We vragen alleen maar om vrijheid en onze rechten.”
“En waarom zou iedere jood naar Israël mogen komen, terwijl de rechtmatige eigenaren van het land dat recht niet hebben? Dat is de vraag die ik elke Nederlander, Europeaan en Amerikaan zou willen stellen.”
Al-Astal geeft aan blij te zijn met de resolutie die de Veiligheidsraad op 23 december 2016 aannam [en die de nederzettingen veroordeelt].“Het is een sterke boodschap aan Israël en landen die haar steunen, dat het genoeg geweest is, dat de Palestijnen genoeg geleden hebben. Zeventig jaar strijd moet worden beëindigd met rechtvaardigheid. Wij hebben rechtvaardigheid nodig, vrijheid en gelijkheid. Waarom zouden wij het laatste volk moeten zijn dat onder bezetting leeft?”
Door Erik Prins
Al-Astal
kan zich nog goed herinneren hoe hij op een dag werd gebeld door het
Israëlische leger: “Wij kregen een telefoontje van het Israëlische
leger, dat ons ziekenhuis dreigde te bombarderen. ‘Binnen tien minuten
moeten jullie het ziekenhuis evacueren.’ Tien minuten! Uit
verantwoordelijkheid voor de patiënten kon ik niet anders dan hen te
dwingen weg te gaan. Maar een klein groepje artsen en verplegers
weigerden te evacueren. Wij bleven met z’n vijven achter. Het gaat
uiteindelijk om het leven van patiënten. Maar als het om mijn eigen
leven was gegaan, had ik dat niet gedaan,” aldus al-Astal.“We bleven nog een tijd operationeel, maar tegen het einde van de oorlog werd het erg moeilijk door de bombardementen rond het ziekenhuis en moesten we dicht.”
Tweeënhalf jaar na de desastreuze aanval op de Gazastrook is de situatie nog altijd dramatisch. Door de blokkade, opgelegd door Israël [en in mindere mate Egypte], wordt de broodnodige wederopbouw vertraagd, komen essentiële spullen de grens niet over en worden 1.9 miljoen mensen gevangen gehouden in wat ook wel de ‘grootste openluchtgevangenis ter wereld’ wordt genoemd. Meer dan 70 procent van de bevolking is afhankelijk van internationale hulp en 95 procent van het water is ongeschikt voor menselijke consumptie. De gezondheidszorg gaat gebukt onder grote tekorten.
“De toestand in de gezondheidszorg is verschrikkelijk. Meer dan zestig procent van de essentiële medicijnen zijn niet op voorraad. Dit zijn medicijnen die elk land op voorraad moet hebben in geval van nood. Vooral narcosemiddelen, die essentieel zijn om operaties te kunnen uitvoeren.”
Al-Astal beschuldigt Israël ervan bewust medicijnen te blokkeren, zodat de Gazanen nooit kunnen beschikken over een voorraad. “De Israëliërs willen niet dat wij een voorraad medicijnen hebben. Ze zorgen ervoor dat wij altijd tekort hebben aan cruciale spullen. Maar een nieuwe oorlog kan op ieder moment beginnen. Als je dan geen voorraad hebt, heb je gewonden niets te bieden. Wanneer je deze medicijnen niet toelaat, speel je met de levens van patiënten.”
Door een tekort aan elektriciteit – inwoners van Gaza hebben slechts zo’n vier uur per etmaal stroom – zijn ziekenhuizen afhankelijk van generatoren die op diesel lopen. En juist daaraan is ook een tekort. Al-Astal ziet ook hier een bewuste collectieve straf die Israël de Gazanen oplegt. “Het elektriciteitstekort is eenvoudig op te lossen. Maar Israël wil het zo houden. Israël wil niet dat wij een normaal leven leiden.”
Al-Astal spreekt van “erg lange wachtlijsten” in de overheidsziekenhuizen, waardoor patiënten meer dan een jaar moeten wachten op een operatie, wat hen blootstelt aan tal van gevaren.
Tot overmaat van ramp is de blokkade van de Gazastrook het afgelopen jaar weer aangescherpt, met strengere Israëlische invoerrestricties en minder mensen die Gaza uit mogen om elders te worden behandeld, vaak onder het mom van ‘veiligheid’. Volgens de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) is het aandeel patiënten dat geen of te laat een vergunning kreeg van de Israëlische autoriteiten om in de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem of Israël behandeld te worden, gestegen van 7.5% in 2012 naar 34 procent in oktober 2016, het dieptepunt in zeven jaar. Zelfs wanneer een vergunning weken van te voren wordt aangevraagd, krijgen patiënten pas op de avond voor de afspraak te horen dat de vergunning is verleend. Geen vergunning is geen afspraak en dus geen medische zorg.
Maar er is meer aan de hand. De de Palestijnse Autoriteit en Hamas hebben, volgens al-Astal, het ministerie van Gezondheid in Gaza de afgelopen drie jaar niet voorzien van een toereikend budget. “Ze hebben de medische situatie in Gaza ernstig genegeerd. De medicijnen die de regering stuurt, dekken slechts 10 tot 15 procent van wat nodig is. Medewerkers van regeringsziekenhuizen hebben de afgelopen drie jaar slechts 40 procent van hun salaris gekregen.”
Al-Astal en zijn personeel proberen het beste ervan te maken. Hij is optimistisch “Ik geef niet op. Druk een Palestijn in de hoek en hij komt altijd met een alternatief. Mijn hoop is dat we op een dag onze rechten terugkrijgen, al zal dat even duren.”
Door middel van het Poor Patients Fund financiert al-Astals ziekenhuis medicijnen en operaties voor arme patiënten. “65 procent van de Gazanen leeft onder de armoedegrens. Wij hopen op meer financiering van dit fonds dat ons in staat stelt de vele arme patiënten in Gaza te blijven helpen.” Voor het fonds is het ziekenhuis voor 80 procent afhankelijk van steun uit het buitenland.
Met door Nederlandse donateurs gefinancierde zonnepanelen kan het ziekenhuis operationeel blijven en veel diesel besparen. “Als medische faciliteit moeten wij draaiende blijven. De zonnepanelen hebben ons erg geholpen onze hulp te blijven bieden aan patiënten en hebben ons al zo’n 250.000 dollar aan diesel bespaard. Onze prioriteit is met steun van Nederland de rest van de zonnepanelen te installeren.”
Daarnaast is er geld nodig voor medische apparatuur als CT-scans.
Terwijl deze hulp van buiten erg welkom is – en in deze tijden van levensbelang – is het geen oplossing voor de oorzaak van de humanitaire ramp in de Gazastrook: de blokkade die door de Verenigde Naties als illegaal wordt beschouwd.
“De blokkade, zowel van Israël als van Egypte, moet worden opgeheven, want wat er nu gaande is, is inhumaan. 2017 zal dan ook cruciaal zijn voor Gaza. Als er niets verandert in Gaza, stort de maatschappij in. Waar in de vorige oorlogen een kleine minderheid van Hamasleden tegen Israël vocht, zullen in dat geval 2 miljoen Gazanen zich tegen Israël keren.”
Al-Astal vraagt Nederlanders zich in te leven in de situatie van de Palestijnen. “Probeer je eens voor te stellen wat de Palestijnen meemaken en stel je voor hoe het is als in Nederland gebeurt wat nu in Gaza gaande is. Laat je informeren door verschillende media die niet alleen het Israëlische verhaal vertellen, zodat je begrijpt wat er werkelijk gebeurt en hoe onrechtvaardig het is dat de Palestijnen na zeventig jaar nog steeds moeten strijden. Begrijp dat wij geen terroristen zijn. We vragen alleen maar om vrijheid en onze rechten.”
“En waarom zou iedere jood naar Israël mogen komen, terwijl de rechtmatige eigenaren van het land dat recht niet hebben? Dat is de vraag die ik elke Nederlander, Europeaan en Amerikaan zou willen stellen.”
Al-Astal geeft aan blij te zijn met de resolutie die de Veiligheidsraad op 23 december 2016 aannam [en die de nederzettingen veroordeelt].“Het is een sterke boodschap aan Israël en landen die haar steunen, dat het genoeg geweest is, dat de Palestijnen genoeg geleden hebben. Zeventig jaar strijd moet worden beëindigd met rechtvaardigheid. Wij hebben rechtvaardigheid nodig, vrijheid en gelijkheid. Waarom zouden wij het laatste volk moeten zijn dat onder bezetting leeft?”
Donaties zijn welkom op rekening: NL94 INGB 0006 3603 64 t.b.v. Licht voor Gaza - Voor meer informatie: rotterdamvoorpalestina.nl.
zaterdag 14 januari 2017
GAZA - Directeur Essalaam-ziekenhuis bezocht Rotterdam
Op 28 december 2016 bezocht directeur Mohammed Alastal van het Dar Essalaam-ziekenhuis
uit Gaza, Rotterdam. Hij vertelde over de situatie in Gaza die steeds
moeilijker wordt voor de bevolking. De meeste mensen zien geen
perspectief, de situatie is uitzichtloos. Er moet snel iets gaan
veranderen in Gaza; in ieder geval moet er een einde komen aan de
verstikkende blokkade.
Lees verder:
http://www.rotterdamvoorgaza.nl/rotterdam-brengt-licht-in-gaza/directeur-essalaamziekenhuis-bezocht-rotterdam
Lees verder:
http://www.rotterdamvoorgaza.nl/rotterdam-brengt-licht-in-gaza/directeur-essalaamziekenhuis-bezocht-rotterdam
Abonneren op:
Posts (Atom)