Op naar een Europees sociaal antwoord uit de crisis
1 mei 2014
Op
de 1 mei manifestatie in Amsterdam hield Rob Marijnissen van FNV
Bondgenoten Amsterdam deze toespraak over sociale strijd en
internationale solidariteit.
Vandaag is het 1 mei, een dag van internationale solidariteit, een mooie traditie. Een dag om terug te kijken op een jaar van sociale strijd, van taaie strijd en een dag om overwinningen te vieren. Dat we er als werkende bevolking, als werkers toe doen. Wij zijn het die de rijkdom op deze aarde tenslotte tot stand brengen en niemand anders.
Wij vieren 1 mei nu voor de vijfde keer op rij in Amsterdam. We begonnen in 2010 net na de schoonmakersstaking van 2010.
Vandaag ben ik gevraagd om wat te zeggen over de internationale sociale strijd. Dan moet je kiezen. Er is veel gebeurd het afgelopen jaar dus is het niet makkelijk om te kiezen. Bij deze zoektocht zijn een aantal dingen mij opgevallen:
Wij zijn solidair met de demonstranten: voor vakbondsvrijheid, voor alle democratische rechten die nodig zijn om een vrije samenleving op te bouwen.
Egypte
Door een algemene staking voor onbepaalde tijd te beginnen hebben de Egyptische vakbonden de doorslag gegeven bij de val van Mubarak in 2011. Ook al is het leger nu weer compleet terug in het zadel, de sociale problemen zijn niet opgelost maar verergeren zich. De repressie neemt toe. Het huidige regime weet dat haar positie niet veilig is. Want de vakbonden zijn sterker geworden in Egypte. Ook de afgelopen maanden is er enorm veel gestaakt en gewonnen. Dat smaakt naar meer. De jeugd accepteert de generaals en hun oplossingen niet. Veel mensen zijn ontevreden over de keus van de oppositie om het op een akkoordje te gooien met het leger bij de val van Morsi. Wanneer is de volgende grote protestgolf te verwachten?
India
Vorig jaar melde ik nog dat 100 miljoen arbeiders in India in 2012 aan een algemene staking hebben meegedaan. Waar alle vakcentrales aan meededen. Ze willen dat de lonen automatisch mee stijgen met de prijzen; ze willen voedselzekerheid; een openbaar gezondheidssysteem; gelijk loon voor gelijk werk, tegen seksuele intimidatie op het werk en een 8-urige werkdag. De corruptie is er enorm en mensen kijken reikhalzend uit naar een politiek alternatief.
Het politieke landschap in India is aan het verschuiven. Er komen nieuwe partijen op. De bezorgdheid over de groei van extreem rechts dat de verkiezingen zou kunnen winnen is groot.
De ongelijkheid is er enorm: 40 procent van de kinderen is ondervoed, er woedt in delen van het land zelfs een burgeroorlog. Er vindt een ontvolking van het platteland plaats op grote schaal waarbij vele mensen de dood vinden.
De rijkste man van India heeft de duurste woning ter wereld laten neerzetten aan de rand van een getto in New Dehli. Een torenflat met twee helikopters op het dak en 400 man personeel. Over minachting en arrogantie gesproken. Maar die man woont er zelf niet meer want er huist naar het schijnt een boze geest. Shit happens.
Bosnië
Bosnië staat als land onder toezicht van de EU en de VS sinds het vredesakkoord van Dayton in 1995 na de burgeroorlog. Bosnië werd hierna geconfronteerd met een neoliberaal beleid onder het goedkeurend oog van de EU en de VS. De hele genationaliseerde industrie is in korte tijd geprivatiseerd. Corrupte politici hebben allerlei deals gesloten om dat mogelijk te maken. Dat heeft geleid tot sluiting van fabrieke en , een werkloosheid van 40 procent (voor de jeugd zelfs 60 procent) en een gigantische openbare schuld. Heel veel mensen hebben geen enkele voorziening meer voor hun oude dag en er is geen enkel sociaal vangnet. De situatie is er nog erger dan in Griekenland.
Vanuit de industriestad Tuzla in Bosnië is in februari een protestbeweging begonnen. Ze hebben de regering van het kanton Tuzla afgezet en zelf initiatieven genomen. In de steden van Bosnië schieten algemene massavergaderingen ‘Plenums’ de laatste maanden als paddenstoelen uit de grond. In 3 kantons functioneert geen regering meer en daar is de bevolking niet rouwig om.
De plenums werken nauw samen. Ze komen dagelijks of meerdere keren per week bij elkaar. Alle sociale groepen zijn hierin verenigd. Mensen nemen het heft in eigen hand. Het enthousiasme is groot. (Zie de website http://bhprotestfiles.wordpress.com)
Het grote gevaar komt van de huidige politieke elites van Kroatië, Servië en Bosnië door intimidatie en repressie. Met zelfs een reële dreiging van militair ingrijpen van de kant van EUFOR, de ’vredesmacht’ die momenteel toeziet op de naleving van het ‘Verdrag van Dayton’.
Wat doen deze plenums en welke plannen werken ze uit?
Ledenparlement
Wij hebben ons eigen democratisch experiment. Het ledenparlement van de nieuwe FNV en een gekozen voorzitter. Een belangrijke ontwikkeling.
Het ledenparlement kan zelf beleid vaststellen en dat hebben ze onlangs gedaan over Europa. Aanvankelijk lag er een nota die onder leiding van Agnes Jongerius is opgesteld, maar deze nota kwam zwaar onder vuur te liggen en er ligt nu een veel betere versie. Digitaal nog niet beschikbaar.
Citaat uit het voorwoord:
'Deze FNV Europavisie staat voor een andere koers voor Europa: een Europa van solidariteit en samenwerking in plaats van sociale dumping. Met een democratische economie van en voor de mensen, met gewoon goed werk, duurzame banen van hoge kwaliteit, behoud van koopkracht, publieke diensten van goede kwaliteit en respect voor fundamentele sociale rechten, waaronder vakbondsrechten. Dat is de visie van de FNV in beweging. Op naar een socialer Europa.'
Dit gevoegd bij het feit dat er 2000 leden mee deden aan de betoging van de Europese vakbeweging in Brussel meer dan bij eerdere betogingen is een goed teken. De overtuiging is heel sterk binnen het ledenparlement dat we samen met andere bonden in Europa op moeten trekken voor onze gezamenlijke belangen.
Er zijn een aantal belangrijke actiepunten opgenomen die Europees moeten worden aangevlogen:
Tegen flexibilisering en behoud van arbeidsrechten. Ik heb me laten vertellen dat ook korter werken weer als punt naar voren komt om de massawerkloosheid te keren.
Vandaag is het 1 mei, een dag van internationale solidariteit, een mooie traditie. Een dag om terug te kijken op een jaar van sociale strijd, van taaie strijd en een dag om overwinningen te vieren. Dat we er als werkende bevolking, als werkers toe doen. Wij zijn het die de rijkdom op deze aarde tenslotte tot stand brengen en niemand anders.
Wij vieren 1 mei nu voor de vijfde keer op rij in Amsterdam. We begonnen in 2010 net na de schoonmakersstaking van 2010.
Vandaag ben ik gevraagd om wat te zeggen over de internationale sociale strijd. Dan moet je kiezen. Er is veel gebeurd het afgelopen jaar dus is het niet makkelijk om te kiezen. Bij deze zoektocht zijn een aantal dingen mij opgevallen:
- Het gevecht met de macht gaat wereldwijd om de inrichting van onze maatschappijen. Gaan we steeds meer toe naar autoritaire regimes? Of gaan we democratische verworvenheden behouden en uitbreiden, om een einde te maken aan massawerkloosheid en bittere armoede?
- Echte oplossingen liggen niet voor het oprapen. De praktijk leert ons elke keer wat de volgende stap kan zijn. Het gaat met vallen en opstaan.
- Democratische vrijheden zijn daarbij ontzettend belangrijk.
- Vertrouwen en zelfbewustzijn groeien in verzet. Daar worden we sterker van. De vakbeweging speelt hierbij overal in de wereld een cruciale rol.
- Eenheid is ontzettend belangrijk. Daarom spelen politieke elites steeds vaker de nationale kaart om verschillende bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten en verzet te breken.
Wij zijn solidair met de demonstranten: voor vakbondsvrijheid, voor alle democratische rechten die nodig zijn om een vrije samenleving op te bouwen.
Egypte
Door een algemene staking voor onbepaalde tijd te beginnen hebben de Egyptische vakbonden de doorslag gegeven bij de val van Mubarak in 2011. Ook al is het leger nu weer compleet terug in het zadel, de sociale problemen zijn niet opgelost maar verergeren zich. De repressie neemt toe. Het huidige regime weet dat haar positie niet veilig is. Want de vakbonden zijn sterker geworden in Egypte. Ook de afgelopen maanden is er enorm veel gestaakt en gewonnen. Dat smaakt naar meer. De jeugd accepteert de generaals en hun oplossingen niet. Veel mensen zijn ontevreden over de keus van de oppositie om het op een akkoordje te gooien met het leger bij de val van Morsi. Wanneer is de volgende grote protestgolf te verwachten?
India
Vorig jaar melde ik nog dat 100 miljoen arbeiders in India in 2012 aan een algemene staking hebben meegedaan. Waar alle vakcentrales aan meededen. Ze willen dat de lonen automatisch mee stijgen met de prijzen; ze willen voedselzekerheid; een openbaar gezondheidssysteem; gelijk loon voor gelijk werk, tegen seksuele intimidatie op het werk en een 8-urige werkdag. De corruptie is er enorm en mensen kijken reikhalzend uit naar een politiek alternatief.
Het politieke landschap in India is aan het verschuiven. Er komen nieuwe partijen op. De bezorgdheid over de groei van extreem rechts dat de verkiezingen zou kunnen winnen is groot.
De ongelijkheid is er enorm: 40 procent van de kinderen is ondervoed, er woedt in delen van het land zelfs een burgeroorlog. Er vindt een ontvolking van het platteland plaats op grote schaal waarbij vele mensen de dood vinden.
De rijkste man van India heeft de duurste woning ter wereld laten neerzetten aan de rand van een getto in New Dehli. Een torenflat met twee helikopters op het dak en 400 man personeel. Over minachting en arrogantie gesproken. Maar die man woont er zelf niet meer want er huist naar het schijnt een boze geest. Shit happens.
Bosnië
Bosnië staat als land onder toezicht van de EU en de VS sinds het vredesakkoord van Dayton in 1995 na de burgeroorlog. Bosnië werd hierna geconfronteerd met een neoliberaal beleid onder het goedkeurend oog van de EU en de VS. De hele genationaliseerde industrie is in korte tijd geprivatiseerd. Corrupte politici hebben allerlei deals gesloten om dat mogelijk te maken. Dat heeft geleid tot sluiting van fabrieke en , een werkloosheid van 40 procent (voor de jeugd zelfs 60 procent) en een gigantische openbare schuld. Heel veel mensen hebben geen enkele voorziening meer voor hun oude dag en er is geen enkel sociaal vangnet. De situatie is er nog erger dan in Griekenland.
Vanuit de industriestad Tuzla in Bosnië is in februari een protestbeweging begonnen. Ze hebben de regering van het kanton Tuzla afgezet en zelf initiatieven genomen. In de steden van Bosnië schieten algemene massavergaderingen ‘Plenums’ de laatste maanden als paddenstoelen uit de grond. In 3 kantons functioneert geen regering meer en daar is de bevolking niet rouwig om.
De plenums werken nauw samen. Ze komen dagelijks of meerdere keren per week bij elkaar. Alle sociale groepen zijn hierin verenigd. Mensen nemen het heft in eigen hand. Het enthousiasme is groot. (Zie de website http://bhprotestfiles.wordpress.com)
Het grote gevaar komt van de huidige politieke elites van Kroatië, Servië en Bosnië door intimidatie en repressie. Met zelfs een reële dreiging van militair ingrijpen van de kant van EUFOR, de ’vredesmacht’ die momenteel toeziet op de naleving van het ‘Verdrag van Dayton’.
Wat doen deze plenums en welke plannen werken ze uit?
- Openbare orde en vrede wordt bewaard door samenwerking van burgers en politie en andere organisaties
- Ze willen een regering die wekelijks rapporteert aan het plenum tot aan nieuwe verkiezingen.
- Plannen worden gemaakt om alle privatiseringen terug te draaien en het opstarten van de fabrieken die stil liggen mogelijk te maken.
- Er is een stop gezet op de bonussen en salarissen aan ministers en andere functionarissen die nu uit functie zijn.
- Het is een experiment met een vorm van directe democratie. Een begin van een sociaal antwoord op de crisis door democratische samenwerking van onderop.
- Mensen stellen zich onafhankelijk op en zeggen niet dat ze onderdeel van de EU willen worden. Ze nemen het heft in eigen hand en willen erg graag samenwerken met andere arbeiders in Europa.
Ledenparlement
Wij hebben ons eigen democratisch experiment. Het ledenparlement van de nieuwe FNV en een gekozen voorzitter. Een belangrijke ontwikkeling.
Het ledenparlement kan zelf beleid vaststellen en dat hebben ze onlangs gedaan over Europa. Aanvankelijk lag er een nota die onder leiding van Agnes Jongerius is opgesteld, maar deze nota kwam zwaar onder vuur te liggen en er ligt nu een veel betere versie. Digitaal nog niet beschikbaar.
Citaat uit het voorwoord:
'Deze FNV Europavisie staat voor een andere koers voor Europa: een Europa van solidariteit en samenwerking in plaats van sociale dumping. Met een democratische economie van en voor de mensen, met gewoon goed werk, duurzame banen van hoge kwaliteit, behoud van koopkracht, publieke diensten van goede kwaliteit en respect voor fundamentele sociale rechten, waaronder vakbondsrechten. Dat is de visie van de FNV in beweging. Op naar een socialer Europa.'
Dit gevoegd bij het feit dat er 2000 leden mee deden aan de betoging van de Europese vakbeweging in Brussel meer dan bij eerdere betogingen is een goed teken. De overtuiging is heel sterk binnen het ledenparlement dat we samen met andere bonden in Europa op moeten trekken voor onze gezamenlijke belangen.
Er zijn een aantal belangrijke actiepunten opgenomen die Europees moeten worden aangevlogen:
Tegen flexibilisering en behoud van arbeidsrechten. Ik heb me laten vertellen dat ook korter werken weer als punt naar voren komt om de massawerkloosheid te keren.
Kortom hier kunnen we wat mee. De vraag is altijd weer hoe gaan we
dat handen en voeten geven. Daar kunnen we de komende tijd volop voor
aan de bak. Op naar een Europees sociaal antwoord op de crisis.
robmarijnissen[at]grenzeloos.org
robmarijnissen[at]grenzeloos.org
https://www.grenzeloos.org/content/op-naar-een-europees-sociaal-antwoord-uit-de-crisis
En meer van de FNV.
En zeker ook over Palestina!
http://palestinawerkgroep-abvakabo.blogspot.com/2016/05/1-mei-in-amsterdam.html.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.