dinsdag 6 augustus 2019

Solidariteit: Tien jaar vakbondsstrijd in de door Israël bezette gebieden op de West Bank



Tien jaar vakbondsstrijd in de door Israël bezette gebieden op de West Bank

Obstakels en successen

WAC-MAAN
   
Het onafhankelijke vakbondscentrum WAC-MAAN heeft een uitvoerig verslag uitgebracht over tien jaar strijd en organisatie door Palestijnse arbeiders 
werkzaam op de Israëlische nederzettingen in de Westelijke Jordaanoever; in 
het bijzonder de industriële zone Mishor Adumim ten oosten van Jeruzalem. 
Hier een samenvatting. 1

Het verslag geeft een overzicht van de vakbondsactiviteiten van WAC-MAAN in de periode
2007-2018. Het is 13 juni 2019 gepresenteerd tijdens een conferentie in het Confederation
House in Jeruzalem. Aanwezig waren tientallen arbeiders die het baanbrekende vakbondswerk leidden in onder meer de Zarfati Garage (busbedrijf), N.A. Metal Industries en een wasserij
in Jeruzalem. 2 Tot de deelnemers aan het forumdebat behoorden de directeur van
WAC-Maan en schrijver van het verslag Assaf Adiv, de advocaat van de bond en een vertegenwoordiger van Btselem, de NGO voor mensenrechten van Palestijnen in de bezette
gebieden.
    

Rechteloze arbeid

Ongeveer 30.000 Palestijnen werken in de nederzettingen en de nabijgelegen industriële
zones.
Zij doen dat onder uitbuitende arbeidsvoorwaarden in de industrie, landbouw, dienstverlening
en handel. Hun baan is afhankelijk van een werkvergunning en kent vaak geen loonstrook, ongevallenverzekering, pensioenvoorzieningen en ziekte-uitkering. Het loon ligt onder het
minimum en een werkzekerheid ontbreekt.

In deze situatie zijn geen veranderingen van belang gekomen, ondanks de uitspraak van het
Hoog Gerechtshof van 2007 die bepaalde dat Palestijnen in dienst van Israëlische
ondernemers onder de arbeidswetgeving van Israël vallen en daartoe behorende rechten.
De meeste ondernemers in de bezette gebieden negeren deze bepaling, Het hoge werkloosheidspercentage in de gebieden van de Palestijnse Autoriteit [Staat Palestina] en
de lage lonen die Palestijnse ondernemers betalen, dwingen Palestijnen alles te doen om aan
werk te komen, zelfs als dat de aanvaarding betekent van de zware arbeidsomstandigheden.

Foto arbeiders en organizer

Recht op organisatie

Het verslag bestaat uit drie delen. Het eerste bespreekt de geschiedenis van de bezette
industriële zones, de resultaten van de Oslo Akkoorden van 1993, de economische
omstandigheden in de gebieden van de Palestijnse Autoriteit en de loonverschillen met de
Israëlische arbeidsmarkt. Het tweede deel gaat over de genoemde bepaling van het Hoog Gerechtshof (2007) en de invloed ervan in de praktijk. Het derde beschrijft de inspanningen
van WAC-MAAN om de Palestijnse arbeiders in de zones te organiseren, zowel de succesvolle
als de mislukte. Van de Salit steengroeven in 2009 tot de collectieve arbeidsovereenkomst
bij de Zarfati Garage na vier jaar strijd.
(Ter zijde, niet opgenomen in het verslag: de twee recente initiatieven tot collectieve onderhandelingen met nieuwe ondernemers in de zone Mishor Adumim.)

In het verslag komt duidelijk naar voren hoe uniek het basiswerk van WAC-MAAN al jaren
is. Het feit – sinds 1967 – dat de Israëlische bezetting van de betrokken gebieden in strijd
is met internationale wetgeving, lost echter de vraag niet op hoe de exploitatie en schending
van de rechten van duizenden arbeiders zijn te voorkomen. Benadrukt dient te worden dat
de totale controle door Israël over de bezette gebieden het Palestijnse vakbonden en
organisaties fysiek en wettelijk onmogelijk maakt arbeidersbelangen te behartigen. En dat
terwijl de Israëlische vakbonden geen enkele belangstelling tonen om de Palestijnen die in
deze gebieden leven, in vakbonden te organiseren.

De beslissing om de Palestijnse arbeiders in de bezette gebieden te organiseren, toont de
sterke oriëntatie van WAC-MAAN op een democratische 'agenda' van gelijkheid en de strijd
tegen de Israëlische bezetting. WAC-MAAN is ervan overtuigd dat Palestijnse arbeiders, geconfronteerd met discriminatie en uitbuiting, in alle opzichten aanspraak kunnen maken
op mensen- en arbeidsrechten – ongeacht de politieke schikkingen over het
Israëlisch/Palestijns conflict, ongeacht de toekomst van de bezette gebieden.


1Gepubliceerd juni 2019 met als titel WAC-MAAN – a decade of organizing Palestinian workers in the 
West Bank Settlements, a summary – www.wac-maan.org.il – volledig rapport, geschreven door Assaf Adiv: 
eng.wac-maan.org.il - uploads/2019/06/MAANENG-maan-final-version.pdf – vertaling: Hans Boot. (terug)
2Zie: Politie in Israël houdt Palestijnse arbeiders eronder, Solidariteit 259 extra, 21 september 2014, 
Elementair strijdbaar vakbondswerk extra 333-3, 9 juli 2017 en Nederlandse bonden ontbreken vooralsnog ingezonden, 4 augustus 2019. (terug)

https://www.solidariteit.nl/extra/2019/obstakels_en_successen.html

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.